Tuncay Hoş

Beşiktaş yönetimi, Cenk Tosun ve Salih Uçan'ın sözleşme görüşmelerini sezon sonuna kadar askıya alarak doğru yaptı.    

Salih'ten başlayalım... Süper Lig'de 19 maçta forma şansı bulabilen ve sadece 4 gole katkı sunan deneyimli oyuncu beklentilerin çok uzağında kaldı. Vitrin maçları olan derbileri kazandıran golü ve asistine bugüne kadar şahit olmadık. Beşiktaş açısından 'felaket' olarak nitelendireceğimiz sezonda, takım savunmasında da topla oyunda da etkili olamadı. Kariyerinde Roma görmüş, Totti ve De Rossi gibi zamanının önemli yıldızlarıyla kader birliği yapmış bir oyuncunun sorumluluk alması, liderlik vasfıyla öne çıkması gerekirdi. Ama açıkçası hep 'idare' etti.     

Beşiktaş'taki 'prime' döneminde rekor ücretle Everton'a transfer olan Cenk Tosun, futbolun artık kendisini bıraktığını kabullenmeli. Fizik gücü ve kondisyonu oynamaya hiç müsait değil. Takımını forma giydiği her maçta sahada adeta 1 kişi eksik bırakıyor. Tabii ki Fernando Santos'un da mental ve fizik açıdan 'bitik' bir

Süper Lig'in tadı iyice kaçtı... Saha içinden çok saha dışını konuşmaya başladık. Temaşa oyunu futbolun güzelliklerine şahit olmak istiyoruz, ancak keyfimize her hafta limon sıkılıyor. Hakem Halil Umut Meler'e yapılan yumruklu saldırı, İstanbulspor başkanının Trabzonspor maçında takımını sahadan çekmesi ve son olarak Trabzonspor-Fenerbahçe maçı içinde ve sonunda yaşananlar... Daha önce rastlamadığımız olayları üzülerek müşahade ediyoruz.

Yöneticilerin ezeli rakiplerine yönelik suçlamaları, dijital platformdaki bazı 'amigo' tipi yorumcuların fütursuz açıklamaları, ister istemez taraftarlara da sirayet ediyor. Futbolumuz cadı kazanına döndü. Komplo teorileri iyice rağbet görmeye başladı. Yok efendim neymiş 'Size karşı kedi, bize karşı aslan kesiliyorlar.' Suçlamalar gırla gidiyor. Resmi sitelerden yapılan göndermeler... İşin artık çivisi çıktı. Kulüpler yay gibi gergin.

Merkez Hakem Kurulu'na duyulan güven neredeyse sıfırın altında. Her kulüp maçlardan sonra hakemlerden dert yanıyor, şekva ediyor. 'Yabancı

Beşiktaş Süper Lig'de kepenkleri henüz Kasım ayında kapadı. Büyük camiaların formasını ıslatan futbolcuları şampiyonluk yarışından koptuktan sonra lige konsantre etmek çok güç. Bunu anlamak mümkün. Ancak o formanın ağırlığını taşımak, sahada iyi niyetle mücadele etmek, zor günde taşın altına elini koymak gerekir. Zira milyonların gönül verdiği bir kulüpsünüz. Ama görünen o ki sahaya çıkan birkaç oyuncu dışında bunun idrakine varan yok.

Sezon tam anlamıyla karabasan gibi geçiyor siyah-beyazlılar için. Akıcı oyun, bol gol pozisyonu ve kora kor mücadele beklentisi içinde olan taraftarların hayal kırıklığı her geçen gün daha da büyüyor. 'Namağlup tek şampiyon' apoleti olan takımın 29 maçta aldığı 11 yenilgi, izahı olmayan başlı başına bir skandal. Üçüncülüğü bıraktım, dördüncülük koltuğu bile tehlikeye girdi. Gaziantep FK maçında oyunun başında yapılan zincirleme hatalar sonrası yenik duruma düşmüşsün. Ama reaksiyon veren, yenilgiye isyan eden

Beşiktaş, teknik direktör Fernando Santos yönetiminde yeni bir sayfa açtı. Şampiyonluk yarışından Kasım ayında kopan siyah-beyazlı ekibin tek hedefi Türkiye Kupası... Kartal, önümüzdeki sezon yarışın içinde olmak ve ezeli rakipleri ile rekabet etmek istiyorsa şimdiden kolları sıvamalı, önümüzdeki sezonun planlamasını yapmalı.
Hasan Arat yönetimine kadro mühendisliği için büyük görev düşüyor. Kuyumcu titizliğiyle, ince eleyip sık dokuyarak transfer yapılmalı. Önceki yönetimin büyük tahribata yol açan fahiş hataları tekrarlanmamalı.

Aslında yönetim, Ernest Muçi ve Al Musrati'yi kadroya kazandırarak transfer politikasının ipuçlarını verdi. 3-4 tane ne vereceği belli olmayan vasat oyuncu alacağına kaliteli, gelecek vaat eden ve takıma sınıf atlatacak tek oyuncu transfer et. Al Musrati yaklaşık 70 gün süren sakatlıktan yeni çıktığı için fizik kondisyon olarak henüz fit değil. Bu nedenle eleştirilen Libyalı yıldızın kalite kokan uzun pasları, oyuna yön vermesi ile 'nokta atışı' transfer olduğunu

Beşiktaş'ta Fernando Santos'un pozitif anlamda yaptığı en önemli değişiklik, kadro istikrarını yakalamak ve takım savunmasını güçlendirmek oldu. Portekizli teknik adam gelmeden önce üst üste alınan yenilgiler neticesinde oyuncuların öz güveni dip yapmış, takım çok kırılgandı. Tabii bunun en önemli sebebi de önceki yönetim tarafından kadro mühendisliğinin son derece hatalı yapılmasıydı.

Deneyimli teknik adam aynı 11'de ısrar edip, 'kolay gol yeme' hastalığına çözüm buldu. Defans dörtlüsünün hemen önüne Al Musrati gibi teknik kalitesi yüksek, fizik olarak diri 'çağdaş 6 numara' transfer edilince işler rayına girmeye başladı. Ancak oyun akışkanlığı ve hücum varyasyonları hala istenilen seviyede değil. Rakibi kendi yarı sahasında bekleyerek geçiş oyunuyla sonuca gitmeye çalışıyor siyah-beyazlılar. Tabii bu da özellikle iç saha maçlarında gönül verdiği takımının rakibine hükmetmesini arzu eden taraftarın gözüne seyir zevki açısından hoş gelmiyor. Beşiktaş'ın genlerine uygun oyun için

Sezon başında önemli yıldızları kadrosuna katarak Avrupa arenasında başarı hedefleyen Galatasaray, serüvenine Prag'da dramatik biçimde nokta koydu. Dün yine aynı gerçekle yüzleştik. Sisteme ve oyun planına sadık kalan, fizik-kondisyonu üst seviyede 'teknik direktör' takımlarına karşı çaresiz kalıyoruz. Şampiyonlar Ligi'ne havlu attığımız Kopenhag maçını gözünüzün önüne getirin. Evet Sparta Prag, Galatasaray'ın kadro değeri olarak 4'te 1'i. Üstelik 3 önemli oyuncusundan da yoksun sahaya çıktılar.

Ancak Priske öyle bir sistem oturtmuş ki, kimin forma giyip giymediğinin pek önemi kalmıyor. Futbol okullarında ders okutulacak cinsten 3-5-2'den başarılı pasajlar sundular. İki kanattaki atletik, fiziksel dayanıklılığı yüksek oyuncular ve orta sahada agresif presle temsilcimize mukavemet ettiler.

Özellikle Preciado'ya ayrı bir parantez açmak lazım. Rams Park'taki ilk maçta 1 gol, 1 asistle yıldızlaşan Ekvadorlu futbolcu, dün de açılış golüne imza attı. Bununla da kalmadı, Kerem Aktürkoğlu ve Zaha gibi önemli oyuncuların

Süper Lig'de uzun maratonun boyu yavaş yavaş kısalmaya başlarken Galatasaray ile Fenerbahçe arasındaki 'at başı' benzetmesiyle nitelendirebileceğimiz şampiyonluk yarışı sürüyor.

Fenerbahçe'nin cumartesi akşamı Rize'de kazanmasından sonra Galatasaray'ın Başkent'te baskı yaşayıp yaşamayacağı merak konusuydu. Sarı-kırmızılı takımın perşembe akşamı UEFA Avrupa Ligi'nde play-off turunda oynadığı yüksek eforlu Sparta Prag maçında fizik ve mental açıdan yıpranacağı öngörülüyordu. Ancak Ankaragücü karşısında beklenenin aksine son derece konsantre, iştahlı ve kazanmaya kilitlenmiş bir Galatasaray sahadaydı. 

Maça fırtına gibi giren konuk ekip daha ilk yarıda fişi çekti. İlk yarı sonunda skor tabelasını 3-0'a getiren ve istediğini elde eden sarı-kırmızılı takım, ikinci devrede perşembe günü oynayacağı Sparta Prag rövanşını düşünmeye başladı. 

Okan Buruk kadrosunu bir orkestra şefi gibi yönetiyor. Sistemi ve omurgayı oturttuğu için artık ilk 11'de kimin oynayıp kimin oynamadığının pek bir ehemmiyeti kalmıyor. Takımın demirbaşı olan Torreira'yı ağrıları

Şampiyonluk özlemini dindirmek parolasıyla sezona başlayan Fenerbahçe'de 'el yakan' haftalarda oyuncular üzerindeki baskının 'pik' yaptığını müşahede ediyoruz. Alanyaspor maçında bunu bir kez daha gördük.

Galatasaray'ın bir gün önce kendi sahasında Başakşehir'i 2-0 yenmesi, Akdeniz ekibinin maçın başında Augusto ile bulduğu gol, taraftarların ve sarı-lacivertli oyuncuların üzerindeki stresi ve paniği iyice artırdı. Bu nedenle final vuruşlarında ve paslarında mahareti, tecrübesi yüksek yıldızlar istediklerini yapamadı.

Fatih Tekke'nin hakkını da verelim dersine çok iyi çalışmış, güçlü rakibini güzel analiz etmiş. Konuk ekip, atletik özellikleri ve fizik gücü iyi olan oyuncularla üçüncü bölgede etkili baskı yaptı. Nitekim bu pres, semeresini verdi ve Ferdi'yi hataya zorlayıp skor üstünlüğünü ele geçirdi. Kadıköy'deki misafir takımlar için ateşli ve ürkütücü ambiyansa rağmen geriden ayağa paslarla son derece sakin çıktılar. Savunmanın göbeğini de başarı ile